Paard zoekt ruiter
De Kladruber kopen betekent historie in de stal halen. Dit paardenras is namelijk een van de oudste paardenrassen ter wereld. De Kladruber verkopen kan in verschillende kleuren, want het paardenras is in verschillende kleurlijnen gefokt, waar de schimmel en zwarte lijn van overgebleven zijn. Het is een sterk, meegaand paard dat goed inzetbaar is als menpaard, maar ook zeer geliefd is bij rijders in de Klassieke dressuur.
Gebruik en karakter van de Kladruber
Onverstoorbaar en rustig qua temperament, dat is het Kladruber paard ten voeten uit. Dit maakt het vooral een fijn paard om bij militaire defilés te gebruiken, maar ook klassieke dressuur en als menpaard is het een heel fijn paard. Het paard is zwaar gebouwd en werd oorspronkelijk gefokt als trekpaard van zware praalwagens en om te gebruiken in oorlogstijd voor de cavalerie. Het onverstoorbare karakter is daarbij zeer gewenst, want het dier schrikt niet zo snel van harde geluiden of in onverwachte situaties.
Oorsprong en geschiedenis van Kladruber
De Kladruber behoort tot de oudste paardenrassen ter wereld. Tegenwoordig is het een zeldzaam paardenras en worden ze op slechts twee stoeterijen gefokt. De ene staat in Kladruby nam Labem en de andere in Slatinany, beide in Tsjechië. De Kladruber is een Tsjechisch paardenras dat zijn oorsprong kent in de Middeleeuwen tijdens het ontstaan van het Habsburgse Rijk. De heersers van het Habsburgse Rijk hielden van oorlog voeren en van pracht en praal in ceremonies. Een paard die zowel defilés kon rijden, sterk genoeg was om zware praalwagens te trekken en kon helpen in de strijd, was de grootste wens van de heersers. Keizer Karel V, die omstreeks 1550 onder meer heerste over de Nederlanden, Tsjechië, enkele Italiaanse stadstaten en Spanje, was zeer gecharmeerd van de Spaanse paarden. Toen in 1560 Karels broer Ferdinand de troon besteeg, kreeg deze nieuwe keizer Pardubice een stuk land als geschenk, inclusief het landgoed van Kladrub. Hier ontstond een fokkerij met Spaanse paarden. De stoeterij in Kladrub groeide en weerstond menig aanval van vijanden van het Habsburgse Rijk. Toen Spanje zich losmaakte van het Rijk in de achttiende eeuw, kozen de fokkers ervoor om paarden uit Napels te gebruiken om de paardenlijn sterk te houden. Nadat de stoeterij werd afgebrand – en hiermee de oudste stamboeken in vlammen opgingen – werden de paarden in veiligheid gebracht bij een stoeterij in Enyed en later naar Koptschan in Hongarije. Door het gebrek aan hengsten, werden de Kladruber-merries gedekt met Koptschaner hengsten. Hierdoor ontstonden er schimmels, bruine en zwarte Kladruber paarden. Aan het einde van de 18de eeuw kon men weer terug naar Kladrub, samen met de paarden. Om rij- en koetspaarden in bruin en zwart te fokken werden er verschillende paarden uit andere regio’s gehaald, waaronder Koptschaner-merries uit Lipica, Lippizaners, Arabieren, Engels volbloed en Friese paarden. Deze mengeling werd gebruikt om een zwaarder type paard met een barokke uitstraling te fokken die met gemak een zware koets kon trekken. In de 19de eeuw hield de fokkerij in Kladrub de drie kleurenlijnen aan, waarbij de schimmels werden gefokt voor defilés en praaloptochten. De zwarte paarden deden serieus werk en werden ingezet bij begrafenissen. De bruine lijn was vooral voor het dagelijks werk. Omdat de schimmels en zwarte Kladruber paarden zo populair waren, werd rond 1830 de bruine lijn stop gezet en werden er twee gescheiden fokkerijen opgezet: de één gespecialiseerd in Kladruber schimmels, de ander speciaal voor de zwarte-lijn Kladruber paarden. Tot op heden worden de beide paardenlijnen los van elkaar gefokt om zo het ras zuiver te houden.
Kladruber in de paardensport
Vroeger een trek- en oorlogspaard, maar nu zal men de Kladruber kopen voor de paardensport. Nog steeds zijn de paarden heel sterk en daarom geliefd in de mensport. Kladruber-spannen doen dan vaak mee op het allerhoogte niveau. Dankzij de robuuste, barokke uitstraling en de wendbaarheid van het paard, is de Kladruber ook heel geliefd om Klassieke dressuur mee te rijden.
Uiterlijk van de Kladruber
De Kladruber is een groot paard, met barokke uitstraling en kan een hoogte tussen de 160 en 175 cm bereiken. De Kladruber-schimmels zijn qua bouw, beweging en uiterlijk vrijwel gelijk aan elkaar. Dat komt omdat er zo strikt met de schimmels is gefokt. De zwarte Kladruber lijn is minder identiek, dat komt door de inmenging van andere bloedlijnen. De schimmels hebben een fijne bouw, maar zijn vaak groter dan de zwarte Kladrubers. Het hoofd is edel en het paard heeft een mooie uitstraling. Omdat er Napoletaans bloed door de aderen van de zwarte lijn stroomt, zijn zwarte Kladrubers over het algemeen zwaarder gebouwd. Ook het hoofd is groter en de hals breder dan bij de schimmels. Beide lijnen hebben grote sterke hoeven, een brede borst en een breed kruis. De bewegingen van de Kladruber zijn kort, met veel knieactie, maar met een zeer mooie, gelijke cadans.