Paard zoekt ruiter
Wie aan paardenraces wil gaan doen, zal graag een volbloed kopen. Een volbloed is gebouwd om zijn snelheid en heeft daarbij dan ook een bescheiden hoogte. Mensen die een volbloed verkopen, zijn doorgaans echte kenners binnen de wereld van de paardensport. Er kan dan ook vaak veel achtergrondinformatie over het dier worden gegeven.
Volbloed – Eigenschappen en karakter
De volbloed is een algemene benaming voor drie paardenrassen, net zoals we de warmbloed- en koudbloedpaarden kennen. Binnen het type volbloed kan de Engelse volbloed, de Arabische volbloed en de Anglo-Arabier worden onderscheiden. Het laatstgenoemde ras is een kruising tussen de Engelse en Arabische volbloed. De Engelse volbloed wordt ook wel alleen volbloed genoemd en de Arabische volbloed kennen we ook onder de naam Arabier.
De Arabische volbloed heeft een stokmaat van 140 tot 150 cm en hier en daar een uitschieter tot 165 cm. De Engelse volbloed is een stuk groter dan de Arabier en heeft een stokmaat van 150 tot 185 cm. Aangezien de Anglo-Arabier en kruising tussen de Engelse en Arabische volbloed is, zit de stokmaat van dit ras hier logischerwijs met 163 en 170 cm tussenin.
De Arabier is slank en weegt doorgaans niet meer dan 500 kilo, maar is wel een brok spieren. De fijne neus past in de lijn van het vrij kleine hoofd met kleine spitse oren, waarbij zijn ogen dan juist weer opvallend groot zijn. De Arabier heeft een zogeheten conclaaf profiel, waarbij er een soort holle knik in de neus te zien is. Voor de slanke bouw van de Arabier is de borst breed gebouwd. Het is een sierlijk paard met een mooie soepele draf. De staart wordt hoog gedragen.
Het verschil tussen de Arabier en Engelse volbloed is duidelijk te zien. De Engelse volbloed is qua schofthoogte groter en het hoofd heeft een recht profiel. Er is binnen het ras een duidelijk verschil tussen rijpaarden en renpaarden. Renpaarden zijn compact en gespierd en rijpaarden hebben een lichtere bouw. De Anglo-Arabier heeft een elegante uitstraling. Verder zijn vooral de sterke schouders, schoft en lange benen kenmerkend voor dit ras. De volbloed staat vooral bekend als bijzonder temperamentvol en gretig. De volbloed is extreem snel en wordt daarom alom geliefd in de rensport. Het temperament is niet voor alle disciplines geschikt. De volbloed heeft bijvoorbeeld wat meer moeite een ruiter te vertrouwen.
Volbloed – Welke rassen behoren tot dit type
Zoals vermeld vormen de drie rassen - de Engelse volbloed, Arabische volbloed en Anglo-Arabier - samen de groep volbloed paarden.
De Arabische volbloed is wellicht het bekendste ras onder de volbloedpaarden. Het ras is zeer geschikt als racepaard en is bijzonder snel. De basis van de Arabische volbloed is te vinden bij de Arabische paarden afkomstig uit Noord-Afrika en het Midden-Oosten. Het ras zelf is ontstaan op het Arabische schiereiland. Rond de achtste eeuw werd het ras naar Noord-Afrika gebracht, desondanks bestaat de Arabische volbloed zeker al 5000 jaar. Vanwege de populariteit wordt er wereldwijd gefokt met dit ras. Dat de Arabier veel waard is, blijkt wel uit het feit dat de duurste Arabier ooit meer dan 1,1 miljoen euro opleverde. Het op een na duurste Arabische volbloed leverde bijna 3,5 ton op.
De Engelse volbloed wordt in het Engels ook wel de Thoroughbred genoemd. Dit staat voor de zuiverheid waarin het ras is gefokt. Eeuwen geleden stonden er drie rassen aan de basis van de Engelse volbloed, namelijk een Arabier, Berber en een Turks paard. De paarden van deze drie rassen waren allen hengsten. Fokkers zochten de snelste merries om deze met de hengsten van de drie genoemde rassen te kruisen. Het belangrijkste fokdoel was snelheid, waarbij uiterlijk een ondergeschikte rol speelde. De Engelse volbloed is bijzonder intelligent, maar ook zeer gevoelig en kan soms wat nerveus ogen. De werklust en ijver van de Engelse volbloed is grenzeloos. De Engelse volbloed is het snelste paardenras ter wereld en kan in galop een snelheid van meer dan 60 kilometer per uur behalen. Deze volbloed is zo intelligent en werklustig dat het niet alleen voor de race geschikt is. Daarom wordt de Engelse volbloed ook wel gebruikt voor endurance, dressuur en eventing.
In 1830 ontstond de Anglo-Arabier, een kruising tussen de Engelse en Arabische volbloed. Het was zelfs het favoriete ras van Napoleon Bonaparte. Qua fokvereisten is er in Frankrijk vastgelegd dat de Anglo-Arabier over in ieder geval 25 procent Arabisch bloed moet bevatten en in Engeland is dit 12,5 procent. Hoeveel bloed van de Arabier er in de Anglo-Arabier zal zitten, is afhankelijk van de kenmerken die de fokker in het veulen terug wil zien. Het is een veelzijdig ras dat veel als rijpaard wordt gebruikt, maar ook goed in de dressuur, endurance en springsport in kan worden gezet.