is onbeleerd
is braaf op trailer
halstermak
DE
Pagina-1-advertenties
DE
NL
NL
NL
DE
IE
CZ
NL
DE
PL
CZ
DE
CZ
CZ
NL
DE
FR
NL
BE
US
Een hunterpaard volgt volgens de traditie honden door het hele land en over het hele terrein. In het Verenigd Koninkrijk zijn momenteel alleen sleepjachten legaal, waarbij een geur wordt gevolgd.
Hunters staan bekend om hun combinatie van kracht, uithoudingsvermogen en uitstekend springvermogen. Show hunters laten de drie passen zien en presenteren daarin uitstekend. Working hunters moeten ook springen in het parcours.
Paarden van deze discipline kunnen in principe van elk ras komen, aangezien vrijwel ieder gezond en robuust paard of pony geschikt is voor jachtritten en hunterwedstrijden. Desalniettemin moeten ze een bepaald type paard belichamen om aan de eisen van de discipline te voldoen. Deze eisen zijn een stabiele botstructuur, sterke achterhand, schone gewrichten en krachtige benen met grote enkelgewrichten. Wat voor type Hunter wordt gebruikt, hangt echter altijd af van het landschap en het terrein waarop de jacht wordt ondernomen. Als er op de baan vaste hindernissen moeten worden overwonnen, zoals in de Britse Shires, is een galopperend, groot paard met een hoog percentage volbloed de ideale keuze. Voor landbouwgrond met heuvels en hekken is de betere keuze eerder kortbenige, sterke Hunter-paarden met een compacter lichaam. Dan zijn een ronde ribboog, een goede riem diepte en een uitgesproken schoft en lange, aflopende schouders nodig.
Er zijn diverse Hunter rubrieken, waardoor een groot aantal paardenrassen geschikt zijn. Sommige rubrieken zijn wat competitiever van aard en worden alleen opengesteld voor professionals, terwijl andere klassen juist puur voor amateurruiters zijn bedoeld. De Hunter rubrieken binnen de paardensport zijn bedoeld voor ruiters van alle leeftijden met hun paarden en pony's. Als deelnemer kun je zelf bepalen hoe hoog of laag je wil springen en op basis van die keuze worden de prestaties van jou en je hunter paard vervolgens beoordeeld.
Hunter paarden zijn behoorlijke allrounders binnen de paardensport: ze beheersen de drie basisgangen perfect en als specifieke eis moeten ze vooral erg van galopperen houden. Een goed springvermogen met voldoende kracht is ook een groot voordeel. Het karakter van een hunter paard vertoont moed en balans, maar ook veel rust, springplezier en uithoudingsvermogen. Ongeacht of het een volbloed, warmbloed of pony betreft, zijn een goede berijdbaarheid en aanleg om te springen essentieel. Bovendien moeten hunter paarden een goed niveau van intelligentie hebben en, indien nodig, goed overweg kunnen met honden.
Eigenlijk is ieder paard dat netjes luistert en graag springt welkom in zowel de hunter- als de springdiscipline. Toch zie je vaak dat een hunter paard doorgaans wat kalmer van karakter is, terwijl het normale springen doorgaans meer een plek is voor ‘bloedpaardjes’: paarden die nergens van schrikken, een nuchter karakter hebben maar bij het springen pittig en gepassioneerd blijken te zijn. Een hunter daarentegen springt voorzichtig, brengt zijn knieën boven de sprong netjes omhoog, vouwt zijn voorbenen goed uit en vertoont comfortabele, vlakke bewegingen zonder uitgesproken knie-actie.
In Hunter rubrieken zoeken de juryleden in feite naar het hunter paard met de beste eigenschappen voor de oorspronkelijke vossenjacht. Vanuit de jacht is dat traditioneel zo gegroeid. Deze specificaties komen neer op een aantrekkelijk ogend, ontspannen en atletisch springpaard, dat aan allerlei eigenschappen en eisen voldoet:
De achtergrond van deze eigenschappen en eisen is dat deze essentieel zouden zijn voor een goed Hunter paard. Hierdoor kan het meerdere uren ontspannen over het platteland te rijden en over de obstakels te springen die je onderweg op de velden tegenkomt.
Hunters zijn op hun best als ze met ontspannen, lange passen kunnen galopperen zonder al te veel bemoeienis van hun ruiter. Hoe simpeler en vloeiender de bewegingen eruitzien, hoe beter de beoordeling zal zijn. In een hunter ronde draait alles om de manier waarop het hunter paard zich in het parcours laat zien, terwijl in een equitation ronde juist de ruiter beoordeeld wordt op zijn of haar technische vaardigheden.